8 maart 2018
Internationale vrouwendag en Defensie
Internationale vrouwendag
Over de hele wereld wordt op 8 maart internationale vrouwendag gevierd. Dit is de dag waarop vrouwenrechten wereldwijd aandacht krijgen. Tevens wordt er aandacht gevraagd voor situaties waarin vrouwen nog achtergesteld worden. Internationale vrouwendag is het gevolg van ruim een eeuw vrouwenemancipatie.
Op 8 maart 1908 vond in New York de eerste vrouwenstaking plaats. De textielarbeiders protesteerden tegen hun slechte arbeidsomstandigheden. Enkele jaren later, op 8 maart 1917 kwamen ook de textielarbeiders in Sint-Petersburg massaal in opstand tegen de verschrikking van de oorlog en het voedseltekort. Hun stakingen en demonstraties werden later het symbool voor de strijd voor gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen.
In België wordt er, in tegenstelling tot de Vlaamse Vrouwendag op 11 november, niet in een bepaalde stad gevierd. De initiatieven zijn divers en vaak provinciaal of lokaal.
Een strijd die al wat vruchten heeft afgeworpen, maar die nog lang niet gestreden is. Meer dan een eeuw na de protesten van de textielarbeiders staan we dus stil bij discriminaties waarmee vrouwen nog steeds te maken krijgen. In het begin was de verbetering van vrouwenrechten, vooral het kiesrecht, het doel. Tegenwoordig wordt vrouwendag vaak georganiseerd rond een speciaal thema zoals “tegen geweld” of “gelijke behandeling”. De internationale vrouwendag stond en staat voor het gevoel van solidariteit en strijdbaarheid van vrouwen overal ter wereld.
Vrouwen en Defensie
Dit gaat niet enkel over de vrouwelijke militairen die zich engageren binnen Defensie. Maar dit gaat eveneens over alle vrouwelijke partners van militairen bij Defensie. Ook zij ondervinden de problemen die de job van militair met zich mee brengt.
ACV Defensie roept dan ook de overheid dringend op om werk te maken van een “Strategisch Plan voor het personeel” waarbij gewerkt wordt aan een leefbare en attractieve defensie.
Op deze internationale vrouwendag laten we dan vanzelfsprekend ook het woord aan enkel vrouwelijke militairen alsook aan een echtgenote van een militair.
Vrouwelijke militairen aan het woord
Echtgenote van een militair aan het woord.
Een toekomstige, leefbare en attractieve Defensie
ACV Defensie strijd al jaren om een modern, eerlijk en correct statuut te bekomen voor al het personeel van Defensie.
Op 11 februari 2015 gaf ACV Defensie een toelichting in de Kamercommissie voor de Landsverdediging over de toekomst van Defensie.
In september 2016 kaartten we de problematiek aan in verband met de inzetbaarheid, de belasting en de verloning van de militairen. In onze brochure werden drie problemen aan de kaak gesteld:
- Prestatiegrenzen vastleggen
ACV Defensie merkt hier op dat er sinds 2000 een wettelijk kader bestaat voor de openbare sector die de organisatie van de arbeidstijd, de rusttijden en de nachtarbeid regelt. Dit wettelijk kader is niet van toepassing op de militairen maar voorziet wel dat Defensie voor de militairen een eigen koninklijk besluit ontwikkelt die een gelijkwaardig beschermingsniveau biedt als dat wat voorzien is voor de andere ambtenaren in de openbare sector. ACV Defensie is dan ook zwaar ontgoocheld dat Defensie nog geen uitvoering heeft gegeven aan deze wet. - Verloningsbeleid in tijd en in geld
De forfaitaire berekening in tijd en in geld maken dat militairen goedkope arbeidskrachten worden die daarenboven ook nog eens verplicht worden om zonder protest de opgelegde taken uit te voeren. De regering heeft hiervan gretig gebruik gemaakt om militairen voor allerlei taken in te zetten. Het wordt dringend tijd dat militairen een eerlijke verloning krijgen op basis van uitgevoerde prestaties bij Defensie. Hierbij moet elk uur in rekening worden gebracht en vergoed worden hetzij in tijd, hetzij financieel. - Belastende werkorganisatie
Een gemiddelde militair presteert systematisch veel meer dan de voorziene jaarnorm. Onafhankelijk van de plaats van tewerkstelling of de functie kan Defensie elke militair ten allen tijde oproepen en inzetten. De zeer hoge werkbelasting, de permanente beschikbaarheid, de mogelijke verplichte inzet, … maken eveneens van het militair beroep een zwaar beroep.
Op 27 januari 2017 brengt ACV Defensie op vraag van het Kabinet van Pensioenen hun memorandum “Pensioenleeftijd militairen – zware beroepen” uit waarbij we een duidelijk standpunt innemen. De militaire bijdrage aan de maatschappelijke evolutie van de pensioen moet evenredig zijn aan de bijdrage die andere burgers van dit land bijdragen, zijnde maximum twee jaar. Dit houdt in dat de som van de maatregelen genomen door Pensioenen en door Defensie ervoor moeten zorgen dat een militair op de leeftijd van 58 jaar Defensie kan verlaten.
Op 7 december 2017 heeft ACV Defensie een onderhoud met de Minister van Defensie, Steven Vandeput met als thema “Toekomstige, leefbare & attractieve Defensie”.
Opnieuw pleit ACV Defensie om de attractiviteit van het militair beroep te verhogen en het statutair evenwicht dat grondig geschonden werd door de pensioenmaatregelen te herstellen. Hiervoor stelt ACV Defensie aan de minister voor om concrete plannen te maken over de verloning, zijnde een marktconforme verloning die niet gebaseerd is op de effectieve prestatie en die niet forfaitair wordt behandeld. Maar ook het afbakenen van een maximum prestatiegrens per jaar zijn voor ons van levensbelang naast andere maatregelen die de work-life balance terug in evenwicht moeten brengen.
ACV Defensie doet de minister concrete voorstellen. Een versoepeling en een uitbreiding van de glijtijden behoort tot de mogelijkheden om werk en gezin beter op elkaar af te stemmen. Bovendien dient, indien mogelijk voor de job, ingegaan worden op de behoefte van de militair die gebruik wil maken van telewerk, thuiswerk en satellietwerken. Zelfs een vierdagen-werkweek behoort tot de mogelijkheden om de job attractiever te maken. Een vierdagenwerkweek is zowel voor de organisatie als voor de militair een win/win-situatie. De organisatie heeft minder algemene kosten (verwarming, verlichting, …) en het individu spaart een dag aan transportkosten en transporttijd. Maar het allerbelangrijkste blijft een regionale spreiding van de eenheden en een diversiteit van functie in elke regio, want werken in eigen regio verhoogt aanzienlijk de attractiviteit van de job. Kan je niet werken in eigen regio dan kan een mobiliteitsbudget een deel van de lasten vergoeden. Maar andere mobiliteitsinitiatieven zoals bijvoorbeeld bedrijfsfietsen, laadpalen voor elektrische fietsen, georganiseerd busvervoer, … zijn ook te overwegen.
Daarenboven moet flexibiliteit gecreëerd worden die tweezijdig werkt, dient men ten allen tijde te voorzien in een menswaardige werkomgeving en is het noodzakelijk om de werksfeer, het samenwerken tussen verschillende categorieën met het nodige respect voor elkaars ideeën, elkaars eigenheid en met het nodige vertrouwen in elkaar te bevorderen. Zoals je merkt hebben we hier al een deel van onze voorstellen aan de minister opgelijst.
Het is nu aan de minister om met concrete plannen af te komen om de job van militair opnieuw aantrekkelijk te maken voor elke militair (vrouw en man) en voor elk militair gezin.
ACV Defensie wil deze plannen dan ook vertaald zien in een volwaardige
"Strategische visie voor het personeel"
Download de "pdf" versie van deze nieuwsbrief